Keepers of Nature

/Keepers of Nature
Keepers of Nature2018-09-07T16:47:33+00:00

Na het ontwaken van een bijzondere droom, bleef ik nog even liggen om de beelden vast te houden. Ik ervoer namelijk een droombeeld die ik niet zomaar aan mij voorbij moest laten gaan. Blootsvoets liep ik in het oerwoud op zoek naar iets. Ik keek overal goed om mij heen… niet angstig of onzeker, maar onderzoekend alsof ik de natuur aan het bestuderen was. Na vele bladeren, takken en bomen onderzocht te hebben, zette ik mijn zoektocht voort totdat ik een meer tegenkwam. Deze was strak en blonk als een spiegel waarin de natuur en hemel in het water weerspiegelde. Ik staarde ernaar en vond het bijzonder dat zo’n mooie meer diep verborgen was in de natuur. Net toen ik besloot naar huis terug te keren bedacht ik een duik ter verkwikking te nemen. Ik dook het water in en schrok, want voelde geen water maar maakte een zachte landing op mijn voeten en had plots vleugels. Er was geen meer te bekennen, maar wel veel groen. Ik dook namelijk een andere wereld in die soortgelijk als de oerwoud was, maar veel schoner en ongerept waar geen mens nog een voet gezet had.

Plotseling voelde ik achter mij de wind blazen en draaide mij om. Ik zag een boom die immens was en was verbaasd dat er zo’n kolossale boom bestond. Ik liep op de boom af en voelde mijn vleugels bewegen en vloog instinctief de grote boom in. De boom sprak mij ineens toe en zei: “Beklim nooit een boom tenzij je de vleugels des geest bezit of tenzij je erin wonen wil en kap ook geen boom zonder reden. Mocht je iets nodig hebben om te genezen, pluk dat wat je gegeven is en wat je ogen je wijzen zal, maar beklim niet zomaar een boom want alle bomen zijn de wachters der woud, wachters der dieren en wachters die de mensheid voorziet van schone lucht en kwaliteit des levens. Zo zijn er vele eigenschappen die de natuur de mens biedt”. Ik luisterde aandachtig naar meer onderricht, maar de boom zweeg. Vervolgens keek ik vanuit de kolossale boom naar beneden en zag bekende maar ook onbekende dieren die ik nimmer gezien had. Ik besloot uit de boom te vliegen om mijn weg naar huis te vervolgen. Net zoals ik vleugels had, zo waren deze ook plots verdwenen. Verwonderd en in de val gelokt klom ik naar de hoogste top om te kijken waar ik mij bevond. Eenmaal de top bereikt zag ik in de diepte van de lucht een prachtig vogelen verkeer geordend over en weer vliegen. Ineens besefte ik wie ik was… “Madjahalah” en wist wat te doen. Zonder twijfel vloog ik zonder vleugels vanaf de top der boom rechtstreeks terug naar mijn bestemming de aarde en ontwaakte.

In mijn jongere jaren droomde ik menigmaal een vogel te zijn en in noodgevallen weg te vliegen. Voor velen is dit een bekend beeld totdat ik ouder werd en de vleugels afgeworpen werden. Dit was geen fase, maar tijd om volwassen te worden en vertrouwen te hebben. Een kwart eeuw later werd mij middels deze droombeeld te kennen gegeven dat ik nog steeds over vleugels beschik zonder ze te zien. In de boom was deze plots verdwenen en werd hiermee mijn geloof en vertrouwen getoetst hoe uit de immense boom te geraken. Tegelijkertijd is de droom mij tot inzicht dat wij de aarde, natuur, mens en het universum moeten koesteren. Laten wij niet onverschillig en onwetend zijn maar ons realiseren dat we kwetsbaar zijn zonder de natuur.